Pomiędzy wersjami 1.1 i 2.0 Yii jest ogrom różnic, ponieważ framework został całkowicie przepisany w 2.0.
Z tego też powodu aktualizacja z wersji 1.1 nie jest tak trywialnym procesem, jak w przypadku aktualizacji pomiędzy pomniejszymi wersjami.
W tym przewodniku zapoznasz się z największymi różnicami dwóch głównych wersji.
Jeśli nie korzystałeś wcześniej z Yii 1.1, możesz pominąć tę sekcję i przejść bezpośrednio do "[Pierwszych kroków](start-installation.md)".
Zwróć uwagę na to, że Yii 2.0 wprowadza znacznie więcej nowych funkcjonalności, niż wymienionych jest w tym podsumowaniu.
Wskazane jest zapoznanie się z treścią całego przewodnika, aby poznać je wszystkie. Jest bardzo prawdopodobne, że niektóre z mechanizmów, które
poprzednio musiałeś stworzyć samemu, teraz są częścią podstawowego kodu.
Instalacja
----------
Yii 2.0 w pełni korzysta z udogodnień [Composera](https://getcomposer.org/), będącego de facto menadżerem projektów PHP.
Z jego pomocą odbywa się zarówno instalacja podstawowego frameworka, jak i wszystkich rozszerzeń. Aby zapoznać się ze szczegółową
instrukcją instalacji Yii 2.0, przejdź do sekcji [Instalacja Yii](start-installation.md). Jeśli chcesz stworzyć nowe rozszerzenie
lub zmodyfikować istniejące w wersji 1.1, aby było kompatybilne z 2.0, przejdź do sekcji [Tworzenie rozszerzeń](structure-extensions.md#creating-extensions).
Wymagania PHP
-------------
Yii 2.0 wymaga PHP w wersji 5.4 lub nowszej, która została znacząco ulepszona w stosunku do wersji 5.2 (wymaganej przez Yii 1.1).
Z tego też powodu już na poziomie samego języka pojawiło się sporo różnic, na które należy zwrócić uwagę.
Poniżej znajdziesz krótkie podsumowanie głównych różnic dotyczących PHP:
- [Rozszerzenie intl](http://php.net/manual/pl/book.intl.php). Yii 2.0 korzysta z rozszerzenia PHP `intl` do wsparcia obsługi internacjonalizacji.
Przestrzeń nazw
---------------
Najbardziej oczywista zmiana w Yii 2.0 dotyczy używania przestrzeni nazw. Praktycznie każda z podstawowych klas je wykorzystuje, np. `yii\web\Request`.
Prefiks "C" nie jest już używany w nazwach, a sam schemat nazewnictwa odpowiada teraz strukturze folderów - dla przykładu `yii\web\Request` wskazuje,
że plik klasy to `web/Request.php` znajdujący się w folderze frameworka Yii.
Dzięki mechanizmowi ładowania klas Yii możesz użyć dowolnej podstawowej klasy frameworka bez konieczności bezpośredniego dołączania jej kodu.
Lekka klasa [[yii\base\Object|Object]] pozwala na zdefiniowanie [właściwości obiektu](concept-properties.md) poprzez gettery i settery.
Klasa [[yii\base\Component|Component]] dziedziczy po [[yii\base\Object|Object]] i dodatkowo wspiera obsługę [zdarzeń](concept-events.md) oraz [zachowań](concept-behaviors.md).
Jeśli Twoja klasa nie wymaga ww. wsparcia, rozważ użycie [[yii\base\Object|Object]] jako klasy podstawowej. Tak jest zazwyczaj w przypadku klas reprezentujących
najbardziej podstawową strukturę danych.
Konfiguracja obiektu
--------------------
Klasa [[yii\base\Object|Object]] wprowadza ujednoliconą formę konfigurowania obiektów. Każda klasa dziedzicząca po [[yii\base\Object|Object]] powinna zadeklarować swój
konstruktor (jeśli tego wymaga) w następujący sposób, dzięki czemu zostanie poprawnie skonfigurowana:
```php
class MyClass extends \yii\base\Object
{
public function __construct($param1, $param2, $config = [])
{
// ... inicjalizacja przed skonfigurowaniem
parent::__construct($config);
}
public function init()
{
parent::init();
// ... inicjalizacja po skonfigurowaniu
}
}
```
W powyższym przykładzie ostatnim parametrem konstruktora musi być tablica konfiguracyjna,
zawierająca pary nazwa-wartość służące do zainicjowania właściwości na końcu konstruktora.
Możesz nadpisać metodę [[yii\base\Object::init()|init()]], aby wykonać dodatkowy proces inicjalizacyjny po
zaaplikowaniu konfiguracji.
Dzięki tej konwencji możesz tworzyć i konfigurować nowe obiekty, używając
tablicy konfiguracyjnej:
```php
$object = Yii::createObject([
'class' => 'MyClass',
'property1' => 'abc',
'property2' => 'cde',
], [$param1, $param2]);
```
Więcej szczegółów na temat konfiguracji znajdziesz w sekcji [Konfiguracje](concept-configurations.md).
Zdarzenia (Events)
------------------
W Yii 1 zdarzenia były tworzone poprzez definiowanie `on`-metody (np., `onBeforeSave`). W Yii 2 możesz użyć dowolnej nazwy. Uruchomienie zdarzenia następuje
poprzez wywołanie metody [[yii\base\Component::trigger()|trigger()]]:
```php
$event = new \yii\base\Event;
$component->trigger($eventName, $event);
```
Aby dołączyć uchwyt do zdarzenia, użyj metody [[yii\base\Component::on()|on()]]:
```php
$component->on($eventName, $handler);
// a aby odłączyć uchwyt użyj:
// $component->off($eventName, $handler);
```
Zdarzenia zostały wzbogacone w wiele udoskonaleń. Więcej szczegółów na ten temat znajdziesz w sekcji [Zdarzenia (Events)](concept-events.md).
Aliasy ścieżek
--------------
Yii 2.0 rozszerza funkcjonalność aliasów ścieżek zarówno na ścieżki plików oraz folderów, jak i adresy URL. Yii 2.0 wymaga teraz też,
aby nazwa aliasu zaczynała się znakiem `@` w celu odróżnienia jej od zwyczajnych ścieżek plików/folderów lub URLi.
Dla przykładu: alias `@yii` odnosi się do folderu instalacji Yii. Aliasy ścieżek są wykorzystywane w większości miejsc w podstawowym
aktualnego kontrolera lub widżetu, lecz do obiektu *widoku*, nowej koncepcji przedstawionej w 2.0. Obiekt *widoku* jest klasą typu [[yii\web\View|View]], która
reprezentuje część wzorca MVC. Jeśli potrzebujesz odwołać się do kontrolera lub widżetu w widoku, możesz użyć `$this->context`.
Aby zrenderować częściowy widok wewnątrz innego widoku, możesz użyć `$this->render()` zamiast dotychczasowego `$this->renderPartial()`.
Wywołanie `render` musi teraz też być bezpośrednio wyechowane, ponieważ metoda `render()` zwraca rezultat renderowania zamiast od razu go wyświetlać.
```php
echo $this->render('_item', ['item' => $item]);
```
Oprócz wykorzystania PHP jako podstawowego języka szablonów, Yii 2.0 oficjalnie wspiera dwa popularne silniki szablonów: Smarty i Twig (The Prado nie jest już wspierany).
Aby użyć któregokolwiek z tych silników, musisz skonfigurować komponent aplikacji `view` poprzez ustawienie właściwości [[yii\base\View::$renderers|$renderers]].
Yii 2.0 wprowadza nową metodę [[yii\base\Model::scenarios()|scenarios()]], służącą do deklarowania scenariuszy, jak i do oznaczania, w którym scenariuszu
atrybut będzie wymagał walidacji, może być uznany za bezpieczny lub nie itp. Dla przykładu:
```php
public function scenarios()
{
return [
'backend' => ['email', 'role'],
'frontend' => ['email', '!role'],
];
}
```
Widzimy tutaj dwa zadeklarowane scenariusze: `backend` i `frontend`. W scenariuszu `backend` obydwa atrybuty,
`email` i `role`, są traktowane jako bezpieczne i mogą być przypisane zbiorczo. W przypadku scenariusza `frontend`,
`email` może być przypisany zbiorczo, ale `role` już nie. Zarówno `email` jak i `role` powinny przejść proces walidacji.
Metoda [[yii\base\Model::rules()|rules()]] wciąż służy do zadeklarowania zasad walidacji. Zauważ, że z powodu wprowadzenia [[yii\base\Model::scenarios()|scenarios()]],
nie ma już walidatora `unsafe`.
Jeśli metoda [[yii\base\Model::rules()|rules()]] deklaruje użycie wszystkich możliwych scenariuszy i jeśli nie masz potrzeby deklarowania atrybutów `unsafe` (niebezpiecznych),
w większości przypadków nie potrzebujesz nadpisywać metody [[yii\base\Model::scenarios()|scenarios()]].
Aby dowiedzieć się więcej o modelach, przejdź do sekcji [Modele](structure-models.md).
Najbardziej oczywistą implikacją tych zmian jest to, że akcja kontrolera powinna zwracać zawartość, którą chcesz wyświetlić, zamiast wyświetlać ją bezpośrednio:
Filtry akcji są implementowane od teraz za pomocą zachowań (behavior). Aby zdefiniować nowy filtr, należy rozszerzyć klasę [[yii\base\ActionFilter|ActionFilter]].
Użycie filtru odbywa się poprzez dołączenie go do kontrolera jako zachowanie. Dla przykładu: aby użyć filtra [[yii\filters\AccessControl]], dodaj poniższy kod w kontrolerze:
Yii 2.0 wprowadza sporo zmian w mechanizmie [Active Record](db-active-record.md). Dwie najbardziej znaczące to konstruowanie kwerend i obsługa relacji.
Od tej pory można posługiwać się `$customer->orders`, aby uzyskać dostęp do tabeli zamówień klientów poprzez relację. Dodatkowo można również posłużyć się
następującym kodem, aby wywołać relacyjną kwerendę dla zadanych warunków:
Przy "gorliwym" pobieraniu relacji ("eager", w przyciwieństwie do leniwego pobierania "lazy") Yii 2.0 działa inaczej niż w wersji 1.1. W 1.1 tworzono kwerendę JOIN,
aby pobrać zarówno główne, jak i relacyjne rekordy. W Yii 2.0 wywoływane są dwie komendy SQL bez użycia JOIN - pierwsza pobiera główne rekordy, a druga relacyjne, filtrując je
przy użyciu kluczy głównych rekordów.
Aby zmniejszyć zużycie CPU i pamięci, zamiast zwracać obiekty [[yii\db\ActiveRecord|ActiveRecord]], do kwerendy pobierającej dużą ilość rekordów możesz podpiąć metodę
[[yii\db\ActiveQuery::asArray()|asArray()]], dzięki czemu zostaną one pobrane jako tablice. Przykładowo:
```php
$customers = Customer::find()->asArray()->all();
```
Inną istotną zmianą jest to, że nie można już definiować domyślnych wartości atrybutów poprzez publiczne właściwości.
Jeśli potrzebujesz takich definicji, powinieneś przypisać je wewnątrz metody `init` w klasie rekordu.
```php
public function init()
{
parent::init();
$this->status = self::STATUS_NEW;
}
```
Nadpisywanie konstruktora klasy ActiveRecord w 1.1 wiązało się z pewnymi problemami, co nie występuje już w wersji 2.0.
Zwróć jednak uwagę na to, że przy dodawaniu parametrów do konstruktora możesz potrzebować nadpisać metodę [[yii\db\ActiveRecord::instantiate()|instantiate()]].
W nowym rekordzie aktywnym znajdziesz wiele innych zmian i udogodnień. Aby zapoznać się z nimi, przejdź do sekcji [Rekord aktywny](db-active-record.md).
rozszerzyć bezpośrednio klasę [[yii\base\Behavior|Behavior]]. Jeśli klasa zachowania ma reagować na zdarzenia, powinna nadpisywać metodę [[yii\base\Behavior::events()|events()]],
Klasa `CWebUser` z 1.1 została zastąpiona przez [[yii\web\User|User]] i nie ma już klasy `CUserIdentity`.
Zamiast tego należy zaimplementować interfejs [[yii\web\IdentityInterface|IdentityInterface]], który jest znacznie bardziej wygodny i oczywisty w użyciu.
Zarządzanie adresami URL w Yii 2 jest bardzo podobne do tego znanego z 1.1. Głównym ulepszeniem tego mechanizmu jest teraz wsparcie dla parametrów opcjonalnych.
Dla przykładu: warunek dla adresu zadeklarowany poniżej obejmie zarówno `post/popular` jak i `post/1/popular`. W 1.1 konieczne byłoby napisanie dwóch warunków, aby
osiągnąć to samo.
```php
[
'pattern' => 'post/<page:\d+>/<tag>',
'route' => 'post/index',
'defaults' => ['page' => 1],
]
```
Przejdź do sekcji [Zarządzania adresami URL](runtime-routing.md) po więcej informacji.
Istotną zmianą konwencji nazw dla adresów jest to, że nazwy kontrolerów i akcji typu "camel case" są teraz
konwertowane do małych liter, z każdym słowem oddzielonym za pomocą myślnika, np. ID kontrolera `CamelCaseController` zostanie
przekształcone w `camel-case`.
Zapoznaj się z sekcją dotyczącą [ID kontrolerów](structure-controllers.md#controller-ids) i [ID akcji](structure-controllers.md#action-ids).
Korzystanie z Yii 1.1 i 2.x jednocześnie
----------------------------------------
Jeśli chciałbyś skorzystać z kodu napisanego dla Yii 1.1 w aplikacji Yii 2.0, prosimy o zapoznanie się z sekcją [Praca z kodem zewnętrznym](tutorial-yii-integration.md).
